sjokk
substantiv inkjekjønn
Opphav
frå franskTyding og bruk
- tilstand av kroppsleg svekking på grunn av fysisk skade eller stor nervepåkjenning
Døme
- få eit lite sjokk av blodtapet;
- få sjokk av meldinga om dødsfallet
- sinnsrørsle på grunn av uventa påkjenning eller ubehageleg oppleving
Døme
- det var eit sjokk å bli oppsagd frå arbeidet;
- ho fekk sjokk da ho høyrde prisen
Faste uttrykk
- vere i sjokkvere sjokkert og oppskaka
- dei er i sjokk etter moras dødsfall