samvære, samvær
substantiv inkjekjønn
Opphav
jamfør norrønt samveraTyding og bruk
- det å vere saman;lag, selskap
Døme
- sosialt samvære;
- hyggjeleg samvære;
- takk for samværet!
- i jus: det at eit barn og den forelderen som barnet ikkje bur i lag med, er saman til avtalte tider