reise 1, reis 1
substantiv hokjønn
Opphav
frå lågtysk; tyding 2 etter engelsk trip ‘tur, reis’Tyding og bruk
- (lang) tur, ferd
Døme
- ei reise til Paris;
- lykke på reisa!
- gjere si siste reis
- som etterledd i
- arbeidsreise
- rundreise
- heimreise
- togreise
- narkotikarus, tripp (1, 3)