platt
adjektiv
Opphav
gjennom lågtysk og fransk; frå gresk platys ‘flat’Tyding og bruk
- simpel og utan raffinement;smaklaus, flau, plump (2, 2)
Døme
- ein platt vits;
- platt humor
- med vinden rett bakanfrå
Døme
- segle platt
- brukt som adverb: langflatt, utstrekt
Døme
- leggje seg platt ned
- brukt som forsterkande adverb: plent, heilt
Døme
- platt umogleg