palass
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt pallaz, gjennom lågtysk; frå latin palatium ‘Palatinhøgda’ (den av dei sju høgdene i Roma der keisarslottet låg)Tyding og bruk
- stort slott brukt som bustad for ein konge, fyrste eller liknande
- stor praktbygning