metall
substantiv inkjekjønn
Opphav
frå latin; av gresk metallon ‘gruve, bergverk’Tyding og bruk
- (fast) grunnstoff (1) som har ein tydeleg glans og er god leiar for varme og elektrisitet
Døme
- edle metall
- som etterledd i ord som
- lettmetall
- tungmetall
- legering, ofte om bronse, messing og liknande;til skilnad frå jern (1) og stål (2, 1)