len
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt lén, frå lågtysk; same opphav som lån (2Tyding og bruk
- om eldre forhold: (bruksrett til) landområde, gods eller liknande som ein lensherre overlét ein vasall;jamfør lensstell
- embetsdistrikt i Danmark-Noreg frå 1300-talet til 1662, avløyst av amt
- i Finland og Sverige: administrasjonsområde (län) som svarer til fylke