laurbær
substantiv inkjekjønn
Opphav
frå latin , av laur-, av laurus ‘laurbærtre’Tyding og bruk
- alltidgrønt prydtre med lêrvorne blad;Laurus nobilis
- blåsvart steinfrukt av laurbær (1)
Faste uttrykk
- kvile på laurbærata det med ro etter å ha gjort gode prestasjonar