krydder
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt krydd, av lågtysk kruder ‘urter’; same opphav som krutTyding og bruk
- tørka (og ofte pulveriserte) plantedelar med sterk smak og lukt, som ein bruker som smakstilsetning i mat
Døme
- bruke mykje krydder i maten
- i overført tyding: noko som friskar opp eller set farge på noko
Døme
- verke som krydder i kvardagen