kolbe
substantiv hankjønn
Opphav
frå tysk ‘klubbe’; same opphav som kolvTyding og bruk
- bakarste del av skjeftet (2 på handskytevåpen;jamfør geværkolbe
- (kuleforma) vid flaske med trong hals
Døme
- svovelsyra bobla i kolben;
- hente kolben frå kaffitraktaren
- metallbehaldar med elektrisk element
Døme
- kolben i varmtvassbehaldaren
Døme
- kolben i kyrkjeklokka
- blomsterstand med sitjande blomstrar oppetter ein svollen midtstilk;jamfør maiskolbe
Døme
- skrape maiskorna av kolbane