herberge
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt herbergi; av lågtysk herberge, opphavleg ‘stad der ein kan berge, huse ein hær’Tyding og bruk
- enkel overnattingsstad for turistar;
Døme
- overnatte på herberga langs pilegrimsleia
- overnattingsstad for heimlause
Døme
- herberga for uteliggjarar var overfylte