harpiks
substantiv hankjønn
Opphav
gjennom lågtysk, frå gammalfransk harpois, av gammallågtysk hart ‘harpiks’ og fransk poix ‘bek’; av latin pix ‘bek’Tyding og bruk
- seigt stoff som visse tre og planter skil ut;
- type syntetisk sambinding som blir brukt i plastindustrien