Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv hankjønn

truleg same opphav som nederlandsk guit, opphavleg ‘skrytande ung mann’; samanheng med gøy (

barn av hankjønn
Døme
- som gut var han vill av seg;
- både gutar og jenter;
- ho fekk ein gut
ung mann;
mann (1), kar (1, 1);
mann som er del av eit fellesskap
Døme
- han er berre guten enno;
- siger til dei norske gutane i hopp
- - gardsgut
  - tenestegut
i tiltale:
Døme
- kom, gutar!
- å nei, gut, den går ikkje!

dei gamle gutane
veteranane, gamlegutane
dei store gutane
dei leiande på eit område
det er gut det
han er ein grepa kar
gutane på golvet
dei som arbeider på grunnplanet (2 i fabrikk eller annan arbeidsplass
gutane på skogen
brukt om den norske motstandsrørsla (som låg i dekning i skogsområde) under andre verdskrigen
guten i seg
det barnlege, gutevorne
han har enno mykje av guten i seg
guten sin
grepa kar
han er jammen guten sin

substantiv hankjønn

gøtt; gutt

frå engelsk ‘tarm, innvol’

grann, sterk silketråd nytta til forsynd ved sportsfiske og til finsaum