forhøyr
substantiv inkjekjønn
Opphav
av forhøyreTyding og bruk
det å forhøyre;
Døme
- konstabelen som leidde forhøyret;
- bli kalla inn til forhøyr;
- under forhøyret nekta den tiltalte all straffskuld
- som etterledd i ord som
- kryssforhøyr
- tredjegradsforhøyr
- vitneforhøyr