fane
substantiv hokjønn
Opphav
frå lågtysk opphavleg ‘tøystykke’; jamfør norrønt gunnfani ‘hærmerke’Tyding og bruk
- dekorert tøystykke festa på ei stong, brukt som samlingsmerke for foreining eller liknande;
Døme
- gå i tog med flagg og faner;
- lage ei ny fane til idrettslaget
- del av skiljekort i kartotek som stikk opp
- del av opna internettside (med namn på sida)
Døme
- ha fleire faner opne;
- opne ei ny fane
- skråstrek på note
Faste uttrykk
- halde fana høgtforsvare eller kjempe for visse prinsipp
- halde det frie ords fane høgt
- samle seg under fanenesamle seg om ei felles kampsak