diktator
substantiv hankjønn
Uttale
diktaˊtor, i fleirtal diktatoˊrar; diktaˊtorarOpphav
frå latin ‘den som dikterer, befaler’; jamfør diktereTyding og bruk
- statsleiar med uavgrensa styringsmakt;øvste makthavar i eit diktatur (2)
- sjølvrådig person;