boikott
substantiv hankjønn
Uttale
båiˊkåtOpphav
frå engelsk; etter namnet til godsforvaltaren Charles Boycott som irane i 1880 nekta å arbeide forTyding og bruk
brot på (særleg økonomisk) hopehav med person, føretak eller stat, særleg brukt som politisk pressmiddel
Døme
- oppfordre til boikott av eit land