apparat
substantiv inkjekjønn
Uttale
aparaˊtOpphav
av latin apparatus ‘førebuing, reiskap, utstyr’, av ad ‘til’ og parare ‘førebu’Tyding og bruk
- instrument (1), reiskap eller maskin til teknisk, vitskapleg eller praktisk bruk;som etterledd i ord som fotoapparat og skumapparat
Døme
- straumtilførsel til elektriske apparat;
- eit apparat for sveising med kolelektrode
- samverkande organ for kroppslege prosessar;som etterledd i ord som immunapparat og sanseapparat
- samansett verksemd med samverkande delar, eit mangesidig tiltak eller liknande; som etterledd i ord som støtteapparat og partiapparat
Døme
- det administrative apparatet i avdelinga;
- eit stort apparat vart sett i sving da omfanget av ulykka vart kjent
- systematisk samling av merknader i vitskapleg arbeid
Døme
- utgåva har eit godt kritisk apparat;
- apparatet av notar og tilvisingar
- idrett: innretning for øvingar i turn;
Døme
- turne i apparat