Nynorskordboka
buksere
buksera
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å bukseraå buksere | bukserer | bukserte | har buksert | bukser! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
buksert + substantiv | buksert + substantiv | den/det bukserte + substantiv | bukserte + substantiv | bukserande |
Opphav
gjennom nederlandsk; frå latin pulsare ‘støyte’Tyding og bruk
- slepe (eit skip, ein lekter eller liknande) med hjelp av eit anna fartøy
Døme
- buksere havaristen i hamn
Døme
- vi bukserte posane inn i bilen