Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Artikkelside

Til forsida

Nynorskordboka

ægide

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein ægideægidenægidarægidane

Uttale

egiˋde

Opphav

latin aegis, genitiv aegidis, frå gresk aigis, genitiv aigidos, truleg samanheng med aiks ‘geit’; eigenleg ‘geiteskinn’

Tyding og bruk

  1. om greske forhold: skjoldet til Zevs eller Pallas Atene
  2. i overført tyding: vern, førarskap
    Døme
    • under eins ægide