Nynorskordboka
vyrk
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| vyrk | vyrkt | vyrke | vyrke |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| vyrkare | vyrkast | vyrkaste |
Opphav
norrønt virkr eigenleg ‘som er verksam’; av verk (2Tyding og bruk
- som syner omhug, omsut (for noko(n));
Døme
- vere vyrk for ungane sine
- om tid: som høver til arbeid
Døme
- ein vyrk dag – arbeidsdag