Nynorskordboka
vridar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vridar | vridaren | vridarar | vridarane |
Tyding og bruk
- reiskap til å vri (2, 1) med
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vridar | vridaren | vridarar | vridarane |