Nynorskordboka
vitjingsrett
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vitjingsrett | vitjingsretten | vitjingsrettar | vitjingsrettane |
Tyding og bruk
rett (2, 1) for ein separert eller fråskild forelder til å vitje barn som bur hos den andre parten;
Døme
- faren fekk vitjingsrett til barna etter skilsmissa