Artikkelside

Nynorskordboka

vink

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit vinkvinketvinkvinka

Opphav

av vinke

Tyding og bruk

  1. einskild vinkande rørsle
  2. Døme
    • hunden lystra det minste vink;
    • få eit vink om nokonyss, tips;
    • gje gode råd og vink