Nynorskordboka
verjemål
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit verjemål | verjemålet | verjemål | verjemåla |
Opphav
jamfør mål (2Tyding og bruk
- skyldnad og avgjerdsmakt som ei verje (1, 1) har til å handle på vegner av ein umyndig person
Døme
- ho vart sett under verjemål
- forsvar i ei sak
Døme
- bere fram verjemålet sitt