Nynorskordboka
utukt
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei utukt | utukta | utukter | utuktene |
Opphav
frå lågtysk; tyskTyding og bruk
kjønnsleg omgang eller handling som strir mot gjeldande lov eller moral;
Døme
- drive utukt;
- utukt mot mindreårige