Nynorskordboka
utgreiing
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei utgreiing | utgreiinga | utgreiingar | utgreiingane |
Tyding og bruk
- det å gjere ei sak eller eit emne skjønleg;
Døme
- gje ei utgreiing om tilhøva;
- ei politisk utgreiing
- skriftleg framstilling som greier ut
Døme
- hen las utgreiinga frå administrasjonen