Nynorskordboka
utferd
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei utferd | utferda | utferder | utferdene |
Tyding og bruk
- det å reise heimanfrå, ut i verda;
Døme
- utferd frå heimen, landet
Døme
- vere med på utferder til fjells
- ferd mot eller på havet;fiske på havet