Nynorskordboka
urovekkande, urovekkjande
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| urovekkande | urovekkande | urovekkande | urovekkande |
| urovekkjande | urovekkjande | urovekkjande | urovekkjande |
Tyding og bruk
som skaper uro (3) og frykt
Døme
- stoda, utviklinga er urovekkande;
- få urovekkande tidender