Nynorskordboka
unik
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| unik | unikt | unike | unike |
Opphav
gjennom fransk; frå latin ‘einaste’, av unus ‘ein’Tyding og bruk
Døme
- eit unikt tilfelle;
- ei unik samling
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| unik | unikt | unike | unike |