Artikkelside

Nynorskordboka

unge

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein ungeungenungarungane

Opphav

norrønt ungi; av ung

Tyding og bruk

  1. avkom av dyr eller menneske (sett i høve til mor eller foreldre);
    Døme
    • katta har fått (fire) ungar;
    • nabokona fekk unge i går;
    • ei andemor med ti ungar;
    • dei har fem ungar frå 12 til 22 år
  2. Døme
    • med ungegravid
  3. menneske (eller dyr) som enno ikkje er vakse (eller har nådd ungdomstida);
    Døme
    • gutunge;
    • jentunge;
    • andunge;
    • grisunge;
    • ein unge på fem år;
    • både ungar og vaksne (folk);
    • ho er berre ungensvært ung;
    • den kråka må da vere ein unge