Nynorskordboka
uløyseleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| uløyseleg | uløyseleg | uløyselege | uløyselege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| uløyselegare | uløyselegast | uløyselegaste |
Tyding og bruk
- som ein ikkje kan gjere laus (frå kvarandre)
Døme
- halde nokon i eit uløyseleg grep
- brukt som adverb:
- alt heng uløyseleg i hop;
- vere uløyseleg bunden til noko
- som ein ikkje kan finne løysing på;
Døme
- ei uløyseleg gåte;
- problemet verkar uløyseleg
- som ein ikkje kan løyse (5) opp;
Døme
- pulveret er uløyseleg i vatn