Nynorskordboka
ubunden
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
ubunden | ubunde | ubundne | ubundne |
Tyding og bruk
- ikkje fastbunden
Døme
- hunden står ubunden
- i uttrykket u- stil uttrykksmåte utan metrisk rytme og rim;
- i språkvitskap: som ikkje står for noko avgrensa, fastslege eller kjent tydingsinnhald; forkorta ub.
Døme
- ein er ubunden artikkel;
- «nokon» er ubunde pronomen;
- gut er ubunden form