Nynorskordboka
ubrigdeleg
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
ubrigdeleg | ubrigdeleg | ubrigdelege | ubrigdelege |
Tyding og bruk
som ikkje blir eller kan bli brigda;
Døme
- ein ubrigdeleg regel;
- gjelde ubrigdeleg
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
ubrigdeleg | ubrigdeleg | ubrigdelege | ubrigdelege |