Nynorskordboka
tvist 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tvist | tvisten | tvistar | tvistane |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med tvi- opphavleg ‘tvideling’Tyding og bruk
Døme
- det er tvist om kor grensa går;
- løyse ein internasjonal tvist
- som etterledd i ord som
- arbeidstvist
- arvetvist
- grensetvist