Nynorskordboka
triumfator
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein triumfator | triumfatoren | triumfatorar | triumfatorane |
Uttale
i fl òg -oˊrarOpphav
frå latinTyding og bruk
sigerherre, vinnar (i særklasse)