Nynorskordboka
brannfakkel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein brannfakkel | brannfakkelen | brannfaklar | brannfaklane |
Tyding og bruk
- fakkel (1) til å setje noko i brann med
Døme
- dei kasta brannfaklar frå tribunen
- i overført tyding: utsegn som får eit ordskifte til å loge opp
Døme
- kaste ein brannfakkel inn i drøftingane