Nynorskordboka
tev
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tev | teven | tevar | tevane |
Opphav
norrønt þefrTyding og bruk
Døme
- halde teven;
- kjenne teven av nokon i nakken
- vêr (2, 5), teft (1) (av vilt)
Døme
- få teven av byttet
- vond lukt;stank
Døme
- ein stram, roten tev