Nynorskordboka
tarantell, tarantella
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tarantell | tarantellen | tarantellar | tarantellane |
| ein tarantella | tarantellaen | tarantellaar | tarantellaane |
| tarantellaer | tarantellaene | ||
Opphav
gjennom tysk, frå italiensk tarantola; etter namnet på byen TarantoTyding og bruk
- stor og giftig kongro(art) som lever i Sør-Italia;Lycosa tarantula
- rask italiensk dans i 6/8 takt til tamburin(ar) og kastanjettar
- musikkstykke til tarantell (2)