Nynorskordboka
tamp
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein tamp | tampen | tampar | tampane |
Opphav
lågtyskTyding og bruk
- ende av tau (eller kjetting)
Døme
- halde i tampen
- juling, slag (av ein tauende)
Døme
- få, gje tamp
- rå, grov kar
Døme
- råtamp
- lang, samanhengande stripe som minner om tamp (1)