Nynorskordboka
tambak
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tambak | tambaken | tambakar | tambakane |
Opphav
gjennom tysk av; portugisisk tambaca, frå malayisk ‘kopar’Tyding og bruk
- messing som ser ut som gull, brukt i billige smykke og ur
- (lomme)ur av tambak (1)