Nynorskordboka
synkroni
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein synkroni | synkronien | synkroniar | synkroniane |
Tyding og bruk
(skildring, gransking av) tilstanden i eitt eller fleire språk i ein viss periode eller på eit visst tidspunkt utan omsyn til forhistorie, motsett diakroni