Nynorskordboka
svolk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein svolk | svolken | svolkar | svolkane |
Opphav
kanskje samanheng med svillTyding og bruk
- tynn, bøyeleg kjepp;
Døme
- han fekk svolk – han vart dengd med svolk
- tjukk stav, lurk
- svær, kraftig kar