Nynorskordboka
svirte
svirta
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å svirtaå svirte | svirtar | svirta | har svirta | svirt!svirta!svirte! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
svirta + substantiv | svirta + substantiv | den/det svirta + substantiv | svirta + substantiv | svirtande |
Opphav
av svirreTyding og bruk
fare som ein skimt;
svinge eller svive snøgt (framom)