Nynorskordboka
svare 2
svara
verb
kløyvd infinitiv: -a
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å svaraå svare | svararsvarer | svarte | har svart | svar! |
svarar | svara | har svara | svar!svara!svare! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
svart + substantiv | svart + substantiv | den/det svarte + substantiv | svarte + substantiv | svarande |
svara + substantiv | svara + substantiv | den/det svara + substantiv | svara + substantiv |
Opphav
norrønt svara; av svarTyding og bruk
Døme
- svare når ein blir spurd;
- svare i avisa
- gje svar med ei mine, rørsle
- svare med eit smil, eit skuldertrekk;
- elevane svarte greitt på alt;
- svare på ein førespurnad;
- kva skal ein svare til slikt?
- ta til motmæle
- du skal ikkje svare vaksne folk;
- svarer du òg?
- reagere
- motoren svarer lett når ein gjev ekstra gass
- gje atterljom
- bergveggen svarte når ein ropte
- gå til mottrekk
Døme
- lønene vart sette ned, og arbeidarane svarte med streik
- i idrett:
- (ikkje) greie å svare på spurten
- stå til rekneskap
Døme
- dette må du svare for sjølv
- gå god for, garantere
- ingen tingar svarer for meir enn han har teikna seg for
Døme
- svare skatt
- falle saman (med);høve (med)
Døme
- dei to omgrepa svarer heilt til kvarandre;
- resultatet svarte ikkje til innsatsen
Faste uttrykk
- svare segløne seg
- han må rekne ut om det svarar seg økonomisk