Nynorskordboka
stempel
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit stempel | stempelet | stempel | stempla |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med stampe (2Tyding og bruk
- (merke (1, 4), avtrykk etter) reiskap, verktøy (1) med mønster, bokstavar eller liknande
Døme
- poststempel;
- ha sitt eige stempel med namn og adresse;
- ein mynt med kongens stempel;
- det var stempel på frimerket
- verktøy (1) til å stanse (3 ut hol og liknande med
- maskindel (kolv) som går att og fram i ein sylinder