Nynorskordboka
stemme 2
stemma
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å stemmaå stemme | stemmer | stemde | har stemt | stem! |
| stemte |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| stemd + substantiv | stemt + substantiv | den/det stemde + substantiv | stemde + substantiv | stemmande |
| stemt + substantiv | den/det stemte + substantiv | stemte + substantiv | ||
Opphav
av stemme (1Tyding og bruk
- gje stemme (1, 3) i val eller avstemming;
Døme
- ho stemde Høgre i stortingsvalet
- få musikkinstrument til å klinge harmonisk;
Døme
- stemme gitaren;
- stemme eit piano
- få i ei viss sinnsstemning
Døme
- situasjonen stemmer til alvor
- brukt som adjektiv:
- vere venleg stemd mot alle
- vere i samsvar med noko;vere rett
Døme
- det du seier, stemmer ikkje;
- reknestykket stemmer;
- måla stemmer ikkje
- uttale ein språklyd med svingande stemmeband
- brukt som adjektiv:
- 'b', 'd' og 'g' er stemde lydar og 'p', 't' og 'k' er dei tilsvarande ustemde
Faste uttrykk
- stemme isetje i med (å syngje eller spele)
- stemme ututelukke frå vidare deltaking
- vere stemd forha hug til;
føretrekkje