Nynorskordboka
staup 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit staup | staupet | staup | staupa |
Opphav
norrønt staup; av stupeTyding og bruk
lite, djupt søkk;
hol (2, 3) i ein veg og liknande
Døme
- det var djupe staup i vegen