Artikkelside

Nynorskordboka

stankelbein

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit stankelbeinstankelbeinetstankelbeinstankelbeina

Opphav

frå dansk, truleg av dansk (i) dialektar stankle ‘gå ustøtt’; samanheng med stange og av bein (1, 4)

Tyding og bruk