Artikkelside

Nynorskordboka

sprut 1

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein sprutsprutensprutarsprutane

Opphav

av sprute

Tyding og bruk

  1. (kraftig) stråle;
    Døme
    • spruten frå ein vasslange;
    • hoppe i vatnet så spruten står
  2. fykande, sprutande smådelar
    Døme
    • eldsprut;
    • steinsprut
    • fart, futt
      • det var verkeleg sprut i han på 15 km